ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Πόσο σημαντικές είναι οι στάσεις ασφαλείας όταν κάνουμε κατάδυση;

Στάσεις ασφαλείας και γιατί πρέπει να κάνετε

Ορισμένες τεχνικές που μαθαίνουμε για καταδύσεις προορίζονται μόνο για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ άλλες δεξιότητες ισχύουν σχεδόν κάθε φορά που χτυπάμε στο νερό. Οι στάσεις ασφαλείας κατά την κατάδυση είναι μια δεξιότητα που διδάσκεται να χρησιμοποιούμε όταν ενσωματωνόμαστε για πρώτη φορά στον κόσμο των καταδύσεων. Αποτελούν ένα προστατευτικό και προληπτικό μέτρο που διασφαλίζει ότι το σώμα μας εγκλιματίζεται σωστά, πηγαίνοντας από το χρόνο που περνάμε σε βάθος πίσω στην επιφάνεια.

Τι είναι η στάση ασφαλείας;

Η στάση ασφαλείας είναι μια τυπική διαδικασία κατάδυσης που γίνεται στην αυτόνομη κατάδυση για οποιεσδήποτε καταδύσεις κάτω από 10 μέτρα (32 πόδια). Αυτή η σύντομη παύση 3 έως 5 λεπτών σε βάθος 5-6 μέτρων (15-20 πόδια) είναι μια πρακτική που επιτρέπει στο σώμα ενός δύτη να αποσυμπιεστεί μετά από χρόνο που έχει περάσει στο βάθος.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας στάσης ασφαλείας και μιας βαθιάς στάσης;

Μια βαθιά στάση είναι μια στάση 30 έως 60 δευτερολέπτων στο 50% του μέγιστου βάθους της κατάδυσης σας, ενώ μια στάση ασφαλείας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι μια στάση στα 5 μέτρα (15 πόδια) για τουλάχιστον 3 λεπτά στο τέλος κάθε κατάδυση. Μια βαθιά στάση δεν υποκαθιστά μια στάση ασφαλείας.

Γιατί να κάνετε μια στάση ασφαλείας;

Όπως θα θέλατε ή ίσως έχετε ήδη μάθει η αναπνοή πεπιεσμένου αέρα κάτω από το νερό οδηγεί στη συσσώρευση αζώτου στην κυκλοφορία του αίματος και στους ιστούς μας. Όταν βγαίνουμε στην επιφάνεια αφού βρισκόμαστε σε βάθος, η πίεση μειώνεται και το ίδιο άζωτο αρχίζει να ξεπλένεται ξανά. Αυτή η διαδικασία αναφέρεται συχνά ως "εκτόνωση αερίων".

Όταν ένας αυτοδύτης ανεβαίνει πολύ γρήγορα, η πίεση μειώνεται γρήγορα και αυτή η διαφορά προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων αζώτου στους ιστούς και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Φανταστείτε την ενανθράκωση που εμφανίζεται όταν ανακινείτε και ανοίγετε ένα μπουκάλι Pepsi. Όταν συμβεί αυτό, αυτές οι φυσαλίδες αζώτου μπορούν να παγιδευτούν στο σώμα μας προκαλώντας ασθένεια αποσυμπίεσης (γνωστή και ως στροφές).

Οι στάσεις ασφαλείας επιβραδύνουν σημαντικά την ανάβαση των δυτών στην επιφάνεια, γεγονός που αφήνει χρόνο για το υπερβολικό άζωτο που έχει συσσωρευτεί στο αίμα και τους ιστούς μας να διαλυθεί από το σώμα μας. Και ακόμη και όταν τελειώσουμε τη στάση ασφαλείας μας, η διαδικασία «αέρωσης» συνεχίζεται για αρκετές ώρες μετά την κατάδυση μας. Συνιστώνται ανεπιφύλακτα σε κάθε κατάδυση. Οι στάσεις ασφαλείας είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε βαθύτερες καταδύσεις, καταδύσεις κάτω από 10 μέτρα (32 πόδια). Τούτου λεχθέντος, ακόμη και σε πιο ρηχές καταδύσεις, όταν τηρούνται όλες οι διαδικασίες ασφαλείας, εξακολουθεί να υπάρχει μια ελάχιστη πιθανότητα να συμβεί ασθένεια αποσυμπίεσης, οπότε γιατί να διακινδυνεύσετε;

Πέρα από τους λόγους ασφαλείας για να κάνετε μια στάση 5-6 μέτρων (15-20 πόδια), υπάρχουν μερικοί άλλοι λόγοι για να σταματήσετε σε αυτά τα βάθη. Πρώτον, μια στάση μπορεί να σας δώσει χρόνο για να αξιολογήσετε τις συνθήκες της επιφάνειας και να εντοπίσετε πιθανούς κινδύνους τελικής ανάβασης. Δεύτερον, δίνει στον δύτη χρόνο να ασφαλίσει τον εξοπλισμό του πριν βγει από το νερό. Κανείς δεν θέλει να ρίξει μια ακριβή κάμερα ή φακό επειδή δεν ήταν σωστά κουμπωμένο στον εξοπλισμό του.

Τοποθέτηση σώματος κατά τη διάρκεια μιας στάσης ασφαλείας

Όταν πρόκειται για τη θέση του σώματος ενός δύτη κατά τη διάρκεια μιας στάσης ασφαλείας, δεν έχουν υπάρξει οριστικές μελέτες που να υποδεικνύουν ότι η κάθετη ή οριζόντια θέση είναι καλύτερη από την άλλη. Σε πρηνή θέση, ολόκληρο το σώμα σας βρίσκεται στο επιθυμητό βάθος στάσης και εκτίθεται σε ίση πίεση περιβάλλοντος. Σε μια κατακόρυφα προσανατολισμένη θέση, τα πόδια και το κεφάλι ενός δύτη εκτίθενται σε μια μικρή αλλά αμελητέα διαφορά στην πίεση του περιβάλλοντος. Ανεξάρτητα από αυτές τις μικρές παραλλαγές, στο τέλος της ημέρας, όλα εξαρτώνται από την προσωπική προτίμηση του δύτη και τις συνθήκες.

Για παράδειγμα, εάν καταδύεστε σε ρεύμα, μπορεί να έχει νόημα να κρατάτε το σώμα σας οριζόντια με το κεφάλι σας στραμμένο προς το ρεύμα που κρατά τη γραμμή. Εναλλακτικά, εάν φουσκώνετε και κρέμεστε από το δικό σας dSMB, ίσως είναι πιο εύκολο να έχετε τα πόδια σας κάθετα, κάτω από το σώμα σας.

Τι θα συμβεί αν χάσετε μια στάση ασφαλείας;

Για δύτες αναψυχής, εάν χάσατε μια στάση ασφαλείας για οποιονδήποτε λόγο, αλλά έχετε ακολουθήσει πρακτικές ασφαλούς κατάδυσης, γενικά, τίποτα δεν θα συμβεί. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Εάν μια κατάδυση χάσει μια στάση ασφαλείας, συνιστάται ο εν λόγω δύτης να απέχει από την εξάσκηση της κατάδυσης για το υπόλοιπο της ημέρας και να παρακολουθεί τον εαυτό του για συμπτώματα ασθένειας αποσυμπίεσης.

                    

             

Συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να τελειοποιήσετε τη στάση ασφαλείας σας

Οι στάσεις ασφαλείας είναι ένα σημαντικό μέρος της αυτόνομης κατάδυσης. Μπορεί επίσης να είναι δύσκολα για αρχάριους ή δύτες που δεν πέφτουν συχνά στο νερό. Χωρίς εξάσκηση και την κατάλληλη τεχνική, ένας δύτης μπορεί να βρεθεί να ανεβαίνει ακούσια. Ακολουθούν οι συμβουλές μας για κάθε στάση ασφαλείας

1. Ουδέτερη άνωση

Το να είσαι τόσο κοντά στην επιφάνεια μπορεί να κάνει την άνωση μια πρόκληση. Η δημιουργία ουδέτερης άνωσης καθώς εκπνέετε θα κάνει ευκολότερη τη διακοπή της ασφάλειάς σας. Μην ξεχάσετε να εξαερώσετε τον αέρα από το BCD σας κατά την ανάληψη. Καθώς κατευθύνεστε προς τα πάνω, η πίεση μειώνεται και ο αέρας μεγαλώνει. Η συχνή προσαρμογή της άνωσης και η αργή άνοδος σας διασφαλίζει ότι δεν θα αναδυθείτε τυχαία και ανεξέλεγκτα στην επιφάνεια.

2. Αργή Ανάδυση

Ακριβώς επειδή ολοκληρώσατε τη στάση ασφαλείας σας δεν σημαίνει ότι μπορείτε να πυροβολήσετε σαν φελλός στην επιφάνεια. Τα τελευταία 5 μέτρα (15 πόδια) είναι στην πραγματικότητα το πιο επικίνδυνο μέρος της στήλης του νερού. Εκεί συμβαίνει η μεγαλύτερη αλλαγή πίεσης και είναι διαβόητο για τραυματισμούς υπερέκτασης των πνευμόνων ή ασθένεια αποσυμπίεσης. Αφού ολοκληρώσετε τη στάση ασφαλείας σας, κατευθυνθείτε ΑΡΓΑ προς την επιφάνεια διατηρώντας ασφαλή ρυθμό ανάβασης 30 πόδια/9 μέτρα ανά λεπτό. Ένας καταδυτικός υπολογιστής μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος για την παρακολούθηση αυτού και θα σας προειδοποιήσει εάν ανεβαίνετε πολύ γρήγορα.

3. Χρονομετρήστε τη στάση σας

Ως πιστοποιημένος δύτης, είστε υπεύθυνοι για τη δική σας ασφάλεια. Ως εκ τούτου, κάθε δύτης θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη δική του στάση ασφαλείας. Ένας καταδυτικός υπολογιστής είναι εξαιρετικός για να επιτρέπει στα άτομα να παρακολουθούν σωστά τα βάθη και τις στάσεις ασφαλείας σε κάθε κατάδυση.

4. Διατήρηση καλής θέσης

Όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν υπάρχει «σωστή» τοποθέτηση του σώματος για στάση ασφαλείας, αυτό που είναι σημαντικό είναι να επιλέξετε μια κάθετη ή οριζόντια θέση που ταιριάζει στην κατάσταση και στις προσωπικές σας προτιμήσεις. Επιπλέον, παρόλο που είστε ουδέτεροι, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τον υπολογιστή σας. Η διατήρηση της καλής θέσης στη στήλη του νερού σημαίνει ότι διατηρείτε τον υπολογιστή σας στο επίπεδο του στήθους, ώστε ο κορμός σας να παραμένει στο σωστό βάθος.

5. Πιάσε μια γραμμή-σχοινί

Το να σταματήσετε την ασφάλειά σας σε ανοιχτά νερά χωρίς οπτικό σημείο αναφοράς μπορεί να είναι μια πρόκληση. Ακόμη και εμείς βρισκόμαστε επιρρεπείς στο να χτυπάμε πάνω-κάτω κατά καιρούς. Κατά την απελευθέρωση αερίων, είναι σημαντικό να διατηρείτε το σώμα σας στο ίδιο επίπεδο. Το να κρατάτε μια άγκυρα ή μια γραμμή πρόσδεσης είναι ένας εύκολος τρόπος για να διευκολύνετε τη στάση ασφαλείας σας.

Στάση ασφαλείας – Αναπόσπαστο μέρος της κατάδυσης

Οι στάσεις ασφαλείας είναι ένα κρίσιμο μέρος του να είσαι καλά σφαιρικά εκπαιδευμένος αυτοδύτης. Όταν κατευθυνόμαστε προς την επιφάνεια, το σώμα μας υφίσταται τη μεγαλύτερη αλλαγή πίεσης στα τελευταία 5-6 μέτρα (15-20 πόδια). Ως εκ τούτου, το να αφήνουμε χρόνο για να διαλυθεί το υπερβολικό άζωτο από το αίμα και τους ιστούς μας είναι ένας προληπτικός τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού ενός δύτη.

Κάνετε μια στάση ασφαλείας κάθε φορά που καταδύεστε; Είχατε ποτέ προβλήματα με το να σταματήσετε την στάση ασφάλειά σας και τι κάνατε για να μάθετε από αυτό το περιστατικό;